www.rkka.fora.pl

kawher

Niedawno czytałem iż latem 1942 niejaka Olga Brażnik z rekomendacji dowódcy korpusu kawalerii Nikołaja Jakowlewicza Kiriczenko została odznaczona Orderem Lenina. Ta 19-letnia felczerka miała wynieść na własnych plecach 131 rannych krasnoarmiejców! I to wraz z ich bronią! Pięknie!!! Tylko, że ponoć jedyne ciało jakiego ciężar Oleńka musiała na sobie znosić należało do samego Nikusia Kiriczenko. Po prostu była jego kochanką i o jakimkolwiek przebywaniu jej z rannymi nie można nawet mówić. Przykład w tej sprawie szedł z góry. Jak pisze Bieszanow w książce "Год 1943 - переломный":
Na piersi żukowskiej Lidoczki umieszczono order bojowy Czerwonego Sztandaru, Czerwonej Gwiazdy i jeszcze siedem innych bojowych medali. Wysoko cenili radzieccy generałowie waleczność na pościelowym froncie.
Co sądzicie o sprawie? Zna ktoś podobne przypadki? Czy z tego rodzaju orderami wiązał się jakiś "namacalny" zysk czy były to tylko "błyskotki"?

al-muell

Z orderami wiązały się wymierne korzyści. Praktycznie od medalu "Za zasługi bojowe" wzwyż był szereg przywilejów:
-Dodatek do żołdu (z wypłacaniem go było różnie)
-Darmowe przejazdy koleją (raz lub kilka razy do roku, w latach 50. się z tego wycofano)
-Dodatek do emerytury lub renty.
W tej chwili nie pamiętam ile czego dawali za które odznaczenie, ale przynajmniej w teorii Order Czerwonego Sztandaru to najwyższe odznaczenie wojskowe ZSRR (specjalistyczne odznaczenia oficerskie i Order Sławy to jakby osobna kategoria i przynajmniej w teorii stoją niżej), a Order Lenina - najwyzsze w ogóle (przypominam, że "złota gwiazda" i "złoty sierp i młot" nie były odznaczeniami, a jedynie oznakami otrzymania tytułu), więc wszelkie przywileje były najwyższej klasy.

A sam temat nie był niczym nowym. To po prostu stary jak świat nepotyzm, który był i jest w każdej armii, po prostu ta armia była otwarta dla kobiet i tylko taka różnica.

kawher

al-muell

A ile w WH służyło kobiet? Albo w PSZnZ?
Za to całkiem normalne jest (np. współcześnie w PL), że generał załatwia "bezbolesne" przejście przez szkołę oficerską własnemu synowi.

I jedna uwaga - stawianie Sosabowskiego w jednym szeregu z Żukowem jest trochę nie na miejscu.

kawher